چرا گراپلینگ؟
گراپلینگ، یک فرهنگ آمیخته از استراتژی، تاکتیک و قدرت فیزیکی است که به شدت در جهان ورزش مورد توجه قرار گرفته است. این ورزش که ریشه در کشتی مدرن دارد، با یک ترکیب منحصر به فرد از تاکتیک‌ها و تکنیک‌های متعدد، دو مبارز را به چالش می‌کشد. در این ورزش از تکنیک‌های گوناگونی از جمله زانو زدن، دست‌زدن، و کنترل بدن حریف استفاده می‌کند تا به شما امکان برخورد با حریفان را بدهد.
اگر به دنبال یک تجربه پرانرژی و یادگیری مهارتهای جدید هستید، ورزش گراپلینگ ممکن است یک گزینه فوق‌العاده باشد که به شما کمک می‌کند در همه ابعاد زندگی بهتر شوید.
گراپلینگ چیست؟
گراپلینگ (به انگلیسی: Grappling) که گلاویز شدن یا سرشاخ شدن نیز نامیده می شود، شکلی از مبارزه تن به تن است که به ویژه بر تکنیک‌ها و استراتژی‌های مبارزه در زمین زدن حریفان تأکید دارد. مبارزان در این ورزش به منظور بهبود نسبی موقعیت، فرار کردن از موقعیت های خطرناک و ایجاد مزیت فیزیکی، تسلیم نمودن و حتی آسیب به حریف مشغول مبارزه می‌شوند. این ورزش، بعد از اینکه حریف زمین می‌خورد، ادامه مبارزه در زمین را تا زمانی که یکی از مبارزان تسلیم شود، فراهم می‌کند.
تاریخچه گراپلینگ
تاریخچه گراپلینگ به یونان باستان بازمی گردد، چراکه شباهت زیادی به ورزش پانکریشن یونان باستان دارد. در پانکریشن، ورزشکاران المپیک با تسلیم کردن حریفان خود به دنبال پیروزی بودند، دقیقاً مانند اصولی که در مبارزه معاصر وجود دارد. این هنر رزمی دارای ریشه های فلسفی با هنرهای رزمی مختلف در سراسر جهان است و بر تکنیک ها و مهارت های دفاع شخصی، آمادگی جامعه و محافظت از خانواده تأکید دارد. مبنای این ورزش در قابلیت کنترل و تسلیم حریفان قرار دارد که بازتابی از اصول و فنون کشتی یونان باستان است.
این ورزش، به عنوان یک ورزش مدرن و هنر رزمی معاصر، در طول زمان تکامل یافته و در عین حال تکنیک‌ها و استراتژی‌های جدیدی را در خود جای داده است. این ورزش رزمی به عنوان یک رشته در جهان توسط مراکز متعددی برگزار می‌شود، که میان آنها اتحادیه جهانی کشتی (UWW) به عنوان یکی از معتبرترین آنها است. این ورزش در حال حاضر توسط فدراسیون ورزش‌های رزمی نظارت می‌شود.
گراپلینگ ایران
گراپلینگ در ایران به عنوان یک هنر رزمی و ورزشی پرطرفدار شناخته می‌شود. این ورزش، به تدریس تکنیک‌ها و استراتژی‌های مبارزه در زمین و برخورد نزدیک با حریفان متمرکز است. این هنر رزمی در ایران نه تنها به عنوان یک ورزش بلکه به عنوان یک راهبرد مؤثر در آموزش مهارات دفاعی و تقویت قابلیت‌های جسمانی و ذهنی توسط افراد مختلف مورد توجه قرار گرفته است.
این ورزش، برای اولین بار توسط اخوان بخشایی( استاد موسی و سهیل بخشایی ) به صورت کاملاً اصولی و علمی در ایران بنیان گذاری شد. این بنیان‌گذاری با دریافت مجوز از، نظارت اتحادیه جهانی کشتی (UWW) صورت گرفت.
آموزش گراپلینگ در ایران به عنوان یک فرصت برای توسعه هوش تاکتیکی، تقویت استقامت و ارتقاء تعامل اجتماعی مطرح شده است. با توجه به تکنیک‌های پیچیده و استراتژی‌های گوناگون، این ورزش به افراد امکان می‌دهد تا مهارتهای مبارزه و مقابله با حریفان را بهبود بخشند. این ورزش به سرعت جایگاه خود را در جامعه ورزشی به‌خصوص در میان علاقمندان هنرهای رزمی پیدا کرده و جوانان ایرانی با اشتیاق به یادگیری این هنر رزمی می‌پردازند. این ورزش نه تنها به تناسب اندام و تقویت قدرت بدنی کمک می‌کند بلکه از نظر روحی نیز افراد را به یک تجربه چالش‌آور و ارتقاء دهنده تبدیل کرده است.
گراپلینگ برای چه کسانی مناسب است؟
گراپلینگ برای افرادی مناسب است که به دنبال یک فعالیت ورزشی جذاب و چالش‌آور هستند و علاقه به یادگیری هنرهای رزمی دارند. این ورزش برای هر دسته‌ای از افراد، از مبتدی‌ها تا حرفه‌ای‌ها، مناسب است. این ورزش به افراد این امکان را می‌دهد تا با تکنیک‌های متنوع مبارزه در زمین، استراتژی‌های دفاعی و حمله را یاد بگیرند. همچنین، این ورزش بر تقویت استقامت، انعطاف، تعادل، و قدرت بدنی تأکید دارد. با توجه به اینکه این ورزش بدون استفاده از ضربه‌ها و سلاح‌ها انجام می‌شود، برای افرادی که به دنبال یک فعالیت بدنی بدون خطرات زیاد مرتبط با ضربه‌زدن هستند، مناسب است. از این رو، هرکسی که علاقه به یادگیری یک هنر رزمی ترکیبی با بهبود مهارتهای جسمانی و ذهنی دارد، می‌تواند از آن بهره‌مند شود.
انواع گراپلینیگ
گراپلینگ ایستاده: یک جزء اساسی از مبارزه در حالت کلینچ (سرپا) است. در این روش، مبارزه از وضعیت ایستاده آغاز می‌شود و هدف‌های گوناگونی در دو روش دفاعی و تهاجمی دنبال می‌شوند. در روش دفاعی، اصلی‌ترین هدف گرفتن حریف و فرار از گرفته شدن توسط حریف است. در حالی که در روش تهاجمی، اهدافی مانند گرفتن به منظور تسلیم کردن، به دام انداختن، بر زمین زدن یا پرتاب کردن مورد توجه قرار می‌گیرند.
گراپلینگ در خاک: به تمام تکنیک‌های این ورزش اشاره دارد که زمانی قابل اجرا هستند که مبارزان دیگر در حالت ایستاده نیستند. در این حالت، مهارتهای زیاد در جلوگیری از فرار حریف، اجرای فنون تسلیم کردن و به دست آوردن وضعیت غالب از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مهارت‌ها می‌توانند شامل فرار از خاک با ایستادن، به پشت خواباندن (به پل بردن) یا نگه داشتن در زیر برای خسته کردن حریف و اجرای فنون تسلیم کردن یا ضربه زدن به حریف باشند.
فن های گراپلینگ
این هنر رزمی شامل تکنیک‌ها و حرکاتی است که بر اساس فنون مختلف و در بسیاری از رشته‌های رزمی تمرین می‌شود. بر خلاف رشته‌های ضربه‌ای، گرپلینگ معمولاً از مشت یا سلاح استفاده نمی کند. در عوض، حول استفاده از اهرم بدن، قفل های مفصلی و کنترل موقعیت برای بی حرکت کردن حریف برای کنترل یا تحت سلطه در آوردن حریف تأکید دارد. تکنیک‌های این ورزشی بسیار متفاوت است و می‌توان آنها را در رشته‌هایی مانند جوجیتسو برزیلی، جودو، کشتی و سامبو یافت.
کلینچ (سرپا)، زمین زدن، پرتاب، دور زدن، تسلیم کردن، روش‌های کنترل و ایمن‌سازی، فرار، تاباندن و بدل زدن یا چرخاندن از مهم ترین فن های گراپلینگ به شمار می روند. در این ورزش، مهارت‌ها به طور اساسی در حالت‌های خوابیده و در زمین تمرین می‌شوند. این امر نیازمند نیروی بیشتری برای اجرای فنون دفاعی در این موقعیت‌ها است، که به مبارزان این امکان را می‌دهد تا با حریفان قدرتمند و سنگین وزن خود مقابله کنند.
تکنیک های مجاز و ممنوع گراپلینگ
تکنیک های مجاز گراپلینگ:
استفاده از تکنیک‌های خفگی برای کنترل حریف مجاز است، با این حال، پوشاندن مجاری تنفسی حریف با دست ممنوع می‌باشد.
اجرای قفل‌ها بر روی شانه، مچ دست، یا اهرم روی دست از تکنیک‌های مجاز در گراپلینگ است.
استفاده از فنون دردآور بر روی پاها و مچ پا برای کنترل و تسلیم حریف مجاز است.
تکنیک‌های ممنوع گراپلینگ:
استفاده از تی‌شرت و شورت در هنگام مسابقه ممنوع است.
اجرای تکنیک‌های صلیبی و نلسون کامل برای حفظ حریف به‌طور کامل ممنوع است.
هر گونه حرکتی که به منظور آسیب زدن چشم باشد (مثل قلاب یا ضربه زدن به چشم با انگشت) ممنوع است.
استفاده از ترفندهای مختلف برای کشیدن موها یا گرفتن گوش حریف ممنوع است.
اجرای حرکاتی که به گرفتن انگشتان دست و پا یا شست حریف منجر شود، ممنوع است.
هر نوع حرکتی که به منظور گاز یا نیشگون گرفتن یا خراشیدن حریف استفاده شود، ممنوع است.
هر گونه لمس ران یا لمس صورت حریف با دست، آرنج یا زانو ممنوع است.
استفاده از مواد لغزنده بر روی لباس یا بدن ممنوع است.
مزایا و معایب ورزش گراپلینگ
مزایای گراپلینگ:
آمادگی جسمانی، تناسب اندام، ارتقاء سلامت قلب و عروق
مدیریت و کنترل وزن و کالری سوزی
تقویت استقامت و تحمل بدن در مقابل فشارهای فیزیکی
تقویت قدرت عضلات از جمله عضلات پشت، شکم، پاها و بازوها.
تسلط بر تکنیک‌های مختلف مبارزه‌ای و کسب تجربیات گوناگون
تقویت انعطاف پذیری
آموزش اصول دفاع شخصی
معایب گراپلینگ:
افزایش آسیب های جسمی مانند رگ به رگ شدن، کشیدگی و آسیب های مفصلی
کسب مهارت نیازمند زمان و تمرین مداوم
در دسترس عموم نیست به ویژه در مناطق جغرافیایی خاص
خستگی و افت انرژی
افزایش خطر آلودگی‌های مختلف، به‌ویژه عفونت‌های پوستی
جمع بندی
گراپلینگ به عنوان یک هنر رزمی پویا و جذاب، توانسته است در دنیای ورزش به شهرت و اعتبار بالایی دست پیدا کند. این رشته نه تنها یک وسیله برای بهبود فنون مبارزه در زمینه‌های هنرهای رزمی مختلف است بلکه یک جامعه فعّال از علاقمندان و مبارزان را در سراسر جهان به هم وصل کرده است. با توجه به تمرینات فیزیکی و ذهنی مختلفی که در این ورزش انجام می‌شود، از مزایای فراوانی برخوردار است و برای افرادی از تمام سطوح تجربه و توانایی مناسب است
گراپلینگ، یک فرهنگ آمیخته از استراتژی، تاکتیک و قدرت فیزیکی است که به شدت در جهان ورزش مورد توجه قرار گرفته است. این ورزش که ریشه در کشتی مدرن دارد، با یک ترکیب منحصر به فرد از تاکتیک‌ها و تکنیک‌های متعدد، دو مبارز را به چالش می‌کشد. در این ورزش از تکنیک‌های گوناگونی از جمله زانو زدن، دست‌زدن، و کنترل بدن حریف استفاده می‌کند تا به شما امکان برخورد با حریفان را بدهد.
اگر به دنبال یک تجربه پرانرژی و یادگیری مهارتهای جدید هستید، ورزش گراپلینگ ممکن است یک گزینه فوق‌العاده باشد که به شما کمک می‌کند در همه ابعاد زندگی بهتر شوید.
